Małopolska Pamięta

Małopolska Pamięta (LO z Oddziałem Dwujęzycznym im. P. Michałowskiego w Krakowie). Krakowscy uczniowie przyjechali do Oświęcimia pod opieką Ewy Kmiecik i Karoliny Maniak-Góreckiej.

CO ZAPAMIĘTAM Z WIZYTY W MIEJSCU PAMIĘCI AUSCHWITZ?
Jakub (16 lat): Straszne jest to, że człowiek zrobił to człowiekowi.

Aleksandra (17 lat): Uświadomiłam sobie, że słowa mogą doprowadzić do tragedii. Ludzi można łatwo oszukać i wpłynąć na ich przekonania.

Michał (16 lat): Rzeczą, która wywarła na mnie największe wrażenie były wszystkie dowody na to, ile osób straciło życie w Auschwitz. Przed przyjazdem tu, nie wiedziałem o większości drastycznych wydarzeń, które miały miejsce w Auschwitz.

Dorian (17 lat): Zapamiętam jak wyglądały obozy, jak transportowano więźniów i jak to wszystko wcześniej planowano.

Weronka (16 lat): Najważniejsze to było uświadomić sobie rzeczy, które miały miejsce i nie pozostać obojętnym. Ważna jest świadomość bólu i cierpienia, które przeżyli ludzie w tym miejscu.

Natalia (16 lat): Z pobytu najbardziej zapamiętam warunki, w jakich żyli Żydzi. Dla mnie było ważne, żeby zobaczyć obóz. Nie wiedziałam, że obozy koncentracyjne były takie duże (…). W moim sercu zostaje wszystko, co widziałam tu widziałam.

Maciej (16 lat): Zapamiętam ścianę, pod którą zabijano ludzi oraz obóz jako miejsce pamięci o zmarłych i efekt propagandy hitlerowskiej.

Klaudia (16 lat): Najbardziej zapamiętam głowy kobiet, które były ofiarami Auschwitz. Nie wiedziałam, że włosy kobiet są nadal przechowywane w muzeum. Ważna dla mnie jest też świadomość, że zamordowano tu taka masę Żydów. Najbardziej poruszyły mnie dzieci, które nie były świadome, że zostaną zamordowane.

Ola (16 lat): Zapamiętam zdjęcia dzieci. Ważne były dla mnie informacje o Żydach, jak i również zachowaniach Polaków wobec Żydów. W moim sercu zostanie widok włosów, walizek i ubranek dzieci, które pokazują okrucieństwo, jakie wtedy panowało w obozie. Nie wiedziałam, ile tak ludzi zabili Niemcy w obozie.

Wiktoria (17 lat): Ważna była odbudowa świadomości, co się działo. Jednak wycieczka po muzeum i wykłady nie trafiły do mnie. (…) Myślałam, że wyjazd do Oświęcimia wywrze na mnie większe wrażenie, jakieś emocje. Auschwitz jest to miejsce przesiąknięte okrucieństwem i krwią. Jednak nie było to w stanie mnie poruszyć, nie trafiło do mnie.

Julia (17 lat): Najbardziej z pobytu w Auschwitz i Oświęcimiu, zapamiętam jak wiele historii kryje się w budynkach, jak wiele ludzi zostało poszkodowanych, którym nigdy nie zdołamy pomóc. Najważniejsze w takich wyjazdach jest ukazanie historii oraz przestroga dla następnych pokoleń. W moim sercu, na pewno zostaną zdjęcia pokazane na wystawach. Dowiedziałam się na tej wycieczce niewiele nowego, ale z pewnością było to „doświadczenie”, które zostanie w mojej pamięci.

Natalia (16 lat): Co zapamiętam: wystawy w Auschwitz, prawdziwe historie osób, zdjęcia, prawdę o Holokauście.

Maciej (16 lat): Najbardziej zapamiętam okrutne kary, brutalne i nieludzkie traktowanie więźniów przez strażników oraz współwięźniów. Ważnym miejscem, które pozostanie w moim sercu jest ściana śmierci oraz wystawa skonfiskowanych rzeczy oraz ściętych włosów. Nie wiedziałem, co było robione z ludzkimi włosami oraz na jak ogromną to było skalę.

Karol (16 lat): Nie znałem liczby ofiar w poszczególnych narodach.

Anastasiia (16 lat): Nie chciało mi się wierzyć w to, że człowiek jest gorszy nawet od zwierzęcia, że żyjemy w świecie, gdzie człowiek człowiekowi jest wrogiem. I to, że jeżeli człowiek jest inny, to on jest z jakiegoś powodu gorszy. Wszyscy przecież jesteśmy ludźmi i żyjemy na Ziemi. To dlaczego komuś odmawia się prawa do życia? Dlaczego jeden człowiek może decydować o losie drugiego człowieka? Dlaczego jeszcze są wojny - jeżeli każdy wie, co będzie ich skutkiem. Dlaczego żołnierz idzie walczyć, kiedy jakiś „Pan wyżej postawiony” mówi mu co ma robić?

Wiktor (17 lat): Na pewno zapamiętam sam obóz. Chciałem zobaczyć, jak to wszystko wyglądało i myślałem, że było trochę większe.

XY (17 lat): Przed przyjazdem nie wiedziałem, że KL Auschwitz miał tyle podobozów. Ważne dla mnie było to, że to miejsce wciąż istnieje i jest przestrogą, dokąd prowadzi faszyzm i nacjonalizm. Najbardziej z pobytu zapamiętam wielkość całego kompleksu obozu koncentracyjnego i skalę ludobójstwa.